B-Team Oisterwijk tegen asfalt op Moergestels landweggetje

Aardappelasfalt

Nu de extreme droogte van de afgelopen maanden eindelijk verdreven is door wat regen, lijkt dit niet alleen voor boeren en de natuur een zegen. Het is ook een oplossing voor de zandstofwolken op De Pijnendijk in Moergestel.

Recreatieve fietsers en bewoners zouden zich al jaren ergeren aan de enorme stofwolken van tractoren, volgens omwonende varkensstalhouder Boersma. Niet prettig wonen en ongezond. Hij zet zich sinds 4 jaar in voor verdere asfaltering van het zandpad dat dwars door het natuurgebied de Kerkeindse Heide loopt. Deze week volgde na het lange touwtrekken eindelijk de aanlegvergunning. Hoe dit voorstel door de toetsing van het College is gekomen, waarbij alle voorstellen vanwege de grote tekorten worden getoetst op noodzakelijk en onvermijdbaar, is de vraag.

De handvol omwonenden die aan de overgang van het zandpad op het al geasfalteerde deel zitten kunnen opgelucht ademhalen. Begrijpelijk snakken die naar frisse lucht in de stankcirkels van lokale veehouderij. Bovendien kregen hun longen het eerder dit jaar al zwaar te verduren tijdens de aangestoken bosbranden die een deel van de verdroogde Kerkeindse Heide in rookwolken deed opgaan. Ook de zonnepanelen op de recent uitgebreide varkensstal zullen weer baden in zonlicht en hun bijdrage leveren aan verduurzaming.

Of ook de wandelaars, mountainbikers, hardlopers en natuurliefhebbers die juist onverharde wegen opzoeken er zo over denken, is de vraag. Wordt ook de economische bijdrage van recreatie ondergesneeuwd door agrarische productie? Bij zandbijen, patrijzen en andere fauna kan natuurlijk al helemaal geen mening opgehaald worden. 2019 was het Jaar van het Zandpad. De aandacht die de Brabantse hoeders en Brabantse Milieufederatie daarin vroegen voor de recreatieve, cultuurhistorische en natuurlijke waarden lijkt inmiddels onder een laag stof gesmoord.

Om niet in een klaagzang te eindigen, maar constructief mee te denken in alternatieve oplossingen:
1. Pas snelheid aan op de honderd meter overgang van zandpad naar asfalt. Spaart ook geluidsoverlast en minder uitstoot van uitlaatgassen ter verbetering van de leefomgeving.
2. Vergroen de bermen die als groene longen de stofwolken adsorberen. Niet alleen ter verbetering van de woonomgeving, maar ook beperking van overlast van eikenprocessierupsen.
3. Vernat het gebied. Bespaart ook kosten voor beregening van de (mais)akkers voor de veehouderij ter plaatse. Bij de extreme neerslag die we de komende jaren gaan krijgen, zakt water overigens beter in op zandondergrond dan op gesloten verharding.

Als we het dan toch niet kunnen nalaten: waarom asfalteren we niet ook meteen de rijen tussen de voedermais voor de lokale intensieve varkenshouderij? Voor aardappelvelden is asfalt natuurlijk taboe. Sinds enkele jaren geldt een verbod op het gebruik van het bestrijdingsmiddel glyfosaat op verhardingen. Als ook aardappelvelden geasfalteerd worden, kan het loof niet meer kapot gespoten worden met dit omgevingsonvriendelijk middel. En het belang van de leefomgeving van enkele omwonenden van het Brabants zandpad mag nu eenmaal niet onder stoffen.

Jef Bogers
Namens het B-team

22-06-2020